آيات قرآن و احاديث پيامبر و سخنان گهربار اهل بيت علهيم السلام، همه عقل مردم را سيراب مي كند، اما اينهمه در دوران امام حسين عليه السلام بخاطر تبليغات سوء و تهديدات بسيار دستگاه اموي و القاء شبهات گوناگون و جعل احاديث دروغين و متناقض كمرنگ شده بود.

به ناچار اسلام براي بقاء خود و نجات از آنهمه دسيسه ها و خطرات، احتياج به تحريك عاطفي داشت تا مردم گرفتار آن دسيسه ها را، بيدار كند،

آنچه گفتني و آنچه از استدلال كه لازم بود، گفته شده بود، ديگر از نظر گفته و استدلال كمبودي نبود، ولي در عين حال، همه استدلالات را بر مردم مشتبه كرده بودند.