اما وقتي معاويه از دنيا رفت و يزيد بر سر كار آمد، مسأله كاملا فرق كرد،

1 - يزيد مردي بود رسوا كه فسق و فجور او علني و براي همه ظاهر شده بود، در نتيجه اعتماد مردم به او كاهش يافته.

2 - حكومت يزيد، كه علني اظهار فسق و كفر مي كرد، اهانتي جدي و ذلتي ننگين براي اسلام و مسلمين بود.

3 - يزيد جواني خام و بي تجربه و تازه كار بود، كه هرگز از امتيازات عوام فريبانه پدرش معاويه برخوردار نبود،

4 - خلافت يزيد، بخاطر اينكه مخالف صلحنامه پدرش با امام مجتبي در عدم تعيين ولي عهد بود، غير قانوني بحساب مي آمد، گذشته از آنكه با تهديد و اكراه نيز همراه بود.