اسماء گويد: وقتي امام حسين عليه السلام متولد شد، حضرت را در پارچه سفيدي پوشانده، به دست پيامبر دادم، حضرت در گوش راست وي اذان و در گوش چپ او اقامه قرائت نمود، سپس او را در دامن خود نهاد و گريست، عرض كردم پدر و مادرم فدايت باد چرا گريه مي كنيد؟ فرمود: براي پسرم مي گريم، عرض كردم: او همين الان متولد شده است، فرمود: گروه ستمگر پس از من او را مي كشند، خداوند آنها را به شفاعت من نرساند، سپس فرمود: اي اسماء اين خبر را به فاطمه مگو، چرا كه تازه فارغ شده است، سپس به حضرت علي عليه السلام فرمود: نام فرزندم را چه گذاردي؟ حضرت عرض كرد: من بر شما در اسم گذاري سبقت نمي گيرم. (الي ان قال) پيامبر اكرم فرمود: من نيز بر پروردگارم در نام او سبقت نمي گيرم، در اين ميان جبرئيل نازل شد و گفت: اي محمد خداوند علي اعلي ترا سلام مي رساند و مي فرمايد: علي نسبت به شما مثل هارون است به موسي، نام پسرت را همنام پسر هارون بگذار، پيامبر فرمود: نامش چه بود؟ گفت: شبير، پيامبر فرمود: به زبان عربي؟ جبرئيل گفت: نامش را حسين بگذار. [1] الحديث