بازگشت

حديثي جالب در ابتداي خلقت اهل البيت


شخصي بنام فيضة ابن يزيد جعفي گويد: نزد امام صادق عليه السلام رفتم، ديدم سه نفر از اصحاب حضرت، پيش حضرت، حضور دارند، سلام كردم و نشستم، آنگاه عرض كردم: اي پسر پيامبر من براي استفاده به محضر شما آمده ام، حضرت فرمود: بپرس اما كوتاه عرض كردم:

قبل از اينكه خداوند زمين و آسمان و نور و ظلمت را بيافريند شما كجا بوديد؟ حضرت فرمود: الان كه وقت اينگونه مسائل نيست، مگر نمي داني كه محبت ما مخفي و دشمني با ما رشد پيدا كرده است، ما دشمناني داريم از جن (گويا منظور حضرت جاسوسهاي حكومت بوده است) كه سخن ما را نزد دشمنان ما از آدميان پخش مي كنند، همانا ديوارها هم گوش دارند مثل گوشهاي مردم؟

عرض كردم: كار از كار گذشته و من سؤالم را كرده ام، حضرت فرمود: ما شبحهاي نور بوديم اطراف عرش خداوند، كه خداوند را پانزده هزار سال قبل از خلقت آدم تسبيح مي كرديم، چون خداوند آدم را آفريده ما را در صلب او جاي داد، و ما را همواره از صلبي پاك به رحمي پاك منتقل مي نمود تا اينكه محمد صلي الله عليه و آله را مبعوث نمود، پس مائيم دستگيره محكم خداوند، هر كه به ما چنگ زند نجات يافته و هر كه از ما منحرف شود هلاك گرديده است. [1] الحديث.


پاورقي

[1] تفسير فرات ابن ابراهيم ص 207.