از اصولي كه براي امام علي عليه السلام بسيار مهم بود و در حقيقت جان خويش را فداي آن كرد «حفظ اسلام» بود. او بر اين اصل با كسي معامله نكرد. وقتي احساس كرد كه پي گيري مسأله ي شايستگي خودش براي خلافت ديگر به مصلحت اسلام نيست و چه بسا نامحرمان از اين آب گل آلود استفاده كرده ضربه به اسلام بزنند، سكوت كرد، سكوتي تلخ و دردناك، اما براي خدا تحمل كرد. در همان روزهاي آغاز خلافت ابوبكر، ابوسفيان دشمن ديرينه ي اسلام سراغ مولا آمد و به اصطلاح اعلان وفاداري كرد و گفت: هر چه نيرو بخواهي در اختيارت مي گذارم. مولا به او پاسخ رد داد و فرمود: «من نيازي به سواره و پياده ات ندارم». چرا كه مولا مي دانست اين دشمن زخم خورده ي اسلام براي خدا اين پيشنهاد را مطرح نمي كند. مولا با او معامله نكرد، در حالي كه سياست بازان حرفه اي اساس سياستشان بر معامله گري است.