ديگر ارزش قرآني سابقه ي درخشاني در دين همراه با لاحقه ي نيكوست. «سابقه» آنگاه ارزش است كه همراه با آينده ي درخشاني نيز باشد. زيرا فراوان بوده اند و هستند كه از سابقه اي افتخارآميز برخوردار بوده و نتوانستند اين سابقه را نگهدارند. «لاحقه ي» تاريك اينان «سابقه ي» درخشانشان را حبط مي كند. آنان كه در دوره ي غربت اسلام به آن گرويدند و تا پايان عمر در اين مسير قدم زدند، تحقيقا ارج و مقامي بالاتر از كساني دارند كه در دوره ي عزت اسلام به آن وادي آمدند:

«لا يستوي منكم من أنفق من قبل الفتح و قاتل أولئك أعظم درجة من الذين أنفقوا من بعد و قاتلوا و كلا وعد الله الحسني والله بما تعملون خبير؛ [1] .

كساني كه قبل از پيروزي انفاق كردند و سپس جهاد نمودند با كساني كه پس از پروزي انفاق كردند يكسان نيستند. آن ها بلند مقام ترند از كساني


كه پس از فتح انفاق نمودند و جهاد كردند و خداوند به همه وعده ي نيك داده است، و خدا به آن چه انجام مي دهيد آگاه است».

اين ها (ايمان، تقوا، جهاد، علم رشدآور و سابقه ي درخشان در دين) بخشي از ارزش هاي الهي است كه مكتب عزت بخش اسلام جاي گزين ارزش هاي پوشالي جاهلي ساخت.

و به اين ترتيب پيامبر بزرگ با تحول در بينش ها و ارزش ها، بزرگ ترين جهاد و انقلاب را در بشر به وجود آورد. او در حقيقت انسان ها را از «ضلال مبين» كه همين بينش ها و ارزش ها و اعمال جاهلي بود در راه آورد و به بزرگراه سعادت و سرفرازي رهنمون ساخت. و اين هديه ي بزرگ خداوند به انسان ها بود.

ستون فقرات دعوت پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله نيز همانند ديگر پيام آوران حضرت حق «دعوت به معنويت» بود. پيامبر بزرگ دنياي انسان ها را نيز آباد ساخت، ولي اساس دعوتش بينش ها و ارزش هاي الهي بود.