امام حسين عليه السلام، شب عاشورا را از لشكر مرتد شام مهلت گرفت براي وداع با نماز، و بدين گونه اهميت بنيادين حيات انساني را در اين كره خاكي كه ارتباط با آفريدگار خود است - آن هم به صورت «ذكر اكبر» كه نماز است - چنان خورشيد روزهاي روزستان روشن كرد.