ساليان متمادي از رشادتها و شهامتها و جانبازيهاي حسين بن علي عليه السلام و يارانش مي گذرد ابرقدرت آنروز درصدد نابودي شخصيت ممتاز جهان بود بگونه اي كه يادي از او نشود، و اگر تذكاري از او مي شود بعنوان فتنه گر و خارجي در ميان جامعه ياد شود.

ولي قضيه برعكس مي شود. از امام حسين عليه السلام در دنياي تاريخ به نيكي ياد مي كنند و يزيد بن معاوية را ملعون مي دانند و افكار دنيا شديدا او را مورد مذمت قرار مي دهند.

آيا نزد خويش نمي پرسيم: چه عاملي باعث شد كه مظلوم، فاتح شناخته بشود؟ و ظالم شكست خورده خوانده شود؟ بنظر مي رسد اگر كسي بخواهد بررسي كند مي تواند به هدف عاليه خلقت انسان برسد كه اگر انسان در مسير خداوند گام بردارد چگونه و تا چه حدي موفق است. از اين رو ما را واداشت كه سخن از پيروزي حسين عليه السلام به ميان آوريم. وقتي به تحقيقاتم ادامه داده ام به نتايج بسيار خوبي دست يافتم كه مايلم به مقدمه اي مطلب را طرح ريزي كنم و در پايان به وعده ي آن امام همام به زينب كبري عليه السلام بپردازيم.