آنگاه امام عليه السلام اشاره به بيعت كتبي و حضوري مردم كوفه نسبت به خودش را متذكر مي شود و آمدن خود را خودسرانه نمي داند بلكه قيام او،حركت او باموازين


دقيقي صورت پذيرفت. يكي اينكه سلطان ظالمي حاكم كشت و براي نابودي ظلم بايد كوشيد.

ديگر آنكه دين از بين رفته و براي احياء دين بايد رنج و تعب را خريد. علاوه بر اين دو صورت، اگر كسي بمن بگويد مردم حاميان ظالم اند مي گويم اينهمه نامه ها و مراسلات براي چي بوده است؟ قطعا اگر مردم به خود واگذار شوند به سوي عدالت مي روند و رهبر عادل را انتخاب مي كنند.

اصول سه گانه ي امام عليه السلام بهانه را از بهانه جويان گرفت. و دهنها را مهر نموده و هيچ عذري پذيرفته نيست. يا بايد بر دين باقي بماند و يا اينكه از دين رسول خدا خارج شوند و جنگ با پسر فاطمه را اختيار كنند. چنانكه عده اي زياد از دين خارج گشته و با حسين عليه السلام به نبرد پرداختند.

ابي مخنف: تعداد نامه ها را نمي نويسد ولي اينگونه مي گويد:

وقتي خبر هلاكت معاوية به مردم كوفه رسيد از بيعت با يزيد خودداري كردند، همگي جمع شدند و نامه اي به حسين عليه السلام نوشتند «و كتبوا بهذا المعني كتابا كثيرة» نامه هاي بسيار زيادي نوشتند كه مضمون نامه چنين بود: بر ما نزول فرما، آنچه به نفع توست بنفع ما نيز هست و آنچه به ضرر توست به ضرر ماست، اميد است خداوند ميان ما و شما بر هدايت و دين حق تمركز دهد. بدانكه لشكرها صف كشيده و بر نهرهاي ريزان و چشمه هاي جاري وارد مي شوي اگر خودت نمي آئي يكي از اهل بيت خودت را بفرست كه ميان ما به حكم الهي و سنت رسول خدا حكم نمايد. [1] .

مسعودي مي نويسد: بعد از هلاكت معاوية، اهل كوفه بامام حسين عليه السلام نامه نوشتند: ما بخاطر بيعت با تو جانمان را از بيعت با ديگران منع كرديم و ما در راه تو فدا مي شويم و ما به نماز جمعه و جماعتي كه بفرمان تو امام جماعت آن انتخاب نشده شركت نمي كنيم.

امام عليه السلام مسلم بن عقيل را به كوفه فرستاد در هنگام ورود مسلم به كوفه طبق نقل بعضي ها 12 هزار نفر بيعت كردند و طبق نقل ديگري 18 هزار نفر بيعت كردند. [2] .


مرحوم علامه مجلسي از مرحوم سيد مرتضي چنين حكايت مي كند: در نوبه هاي گوناگون، سفيرهايي كه رفت و آمد ميان حسين و كوفه مي كردند، قريب دوازده هزار نامه بردند. در يك مرحله 600 نامه، بهمراه برده اند. و همگي دعوت از حسين بن علي عليه السلام به مدينه كرده اند و مضمون نامه بيعت با امام همام بوده است. [3] .