تميز دادن احكام ضروري و لازم و غير آن از همه افراد ساخته نيست امامان پاك ما اگر بيان حكمي را ضروري مي دانستند و شرائط مناسب نيز حاكم باشد، بيان مي كردند گرچه در زير سلطه ي دشمن و محدوديتهاي او باشند بعنوان مثال اين حديث شريف را عنايت كنيد و از برخورد امام رضا عليه السلام بياموزيد.

عن ابي سعيد الخراساني قال: دخل رجلان علي ابن الحسن الرضا عليه السلام بخراسان، فسألاه عن التقصير، لأحدهما وجب عليك التقصير لانك قصدتني، و قال الاخر وجب عليك التمام لانك قصدت السلطان.

ابي سعيد خراساني مي گويد: دو نفر بخدمت امام رضا عليه السلام رسيدند، آنروزهائي كه امام در خراسان بودند. آنگاه هر دو نفر از امام پيرامون قصر (نماز و روزه شكسته) سؤال كردند. امام بيكي از آن دو نفر فرمودند: بر شما قصر واجب است زيرا بقصد زيارت امامت (علي بن موسي الرضا عليه السلام حركت كردي، ولي آن يكي اعمال تمام بر او واجب است چون مقصود او از اين مسافرت ديدن سلطان بود. [1] .

آري زيارت سلطان جائر حرام است چون كسي كه از منزل حركت مي كند بقصد اينكه پادشاه ظالم را زيارت كند، مايل است او زنده بماند و كسي كه حيات ظالم را مي خواهد، آنهم ستمگري همچون مأمون كه قاتل امام رضا (ع) است دچار معصيت شده، و سفر او سفر گناه است و كسي كه سفرش گناه باشد نماز و روزه اش كامل است و وظائف شخصي تمام را انجام مي دهد. بيان اينگونه واقعيتها و مبارزات غير علني دشمن را بستوه درآورده بود، بگونه اي كه تصميم قتل آن چهره ي درخشان آسماني را مي گرفت.