1- پايداري در برابر هدف نامحدود كه از آن سفارش به صبر فرموده اند؛ زيرا استقامت، در قبال رنج و مشقت و تحمل فرافت از همسر و فرزندان و خريدن تيرها و نيزه ها را به بدن، مسير يك رزمنده را مشخص مي كند. اگر مجاهدي در صحنه ي جنگ به فكر بعضي از مسائل پوچ باشد و هدف را دنبال نكند، فرضا بجاي اينكه فداكاري كند پيوسته به فكر جدائي از منزل باشد او نمي تواند در جهاد و رزمش موفق باشد، توفيق او در زنداني كردن عشق مجازي و رها كردن محبتهاي حقيقي است و آن عشق به خدا است و عشق به آرمان پيامبر و عشق به آئين است روي اين جهت امام ابتداء مستحكم بودن قواي صلح را در برابر ناملائمات تذكر مي دهد.