دفاع مقدس مردم ايران در عصر حاضر در متن خود با نام مقدس حسين (ع) درهم تنيد و با رمز اهل بيت : پيش رفت ، تا الگوي عاشقان و شاهدان گردد. از اين رو،ادبيات مقاومت سراسر مشحون از نام مقدس حسين است . در اين مختصر نمي توان همه اشعاري را كه در اين باره سروده شده است ذكر كرد. از اين رو، به تعدادي از اين ابيات اشاره مي شود:

حسين اسرافيلي :



اي حضور آسمان در جان خاك

يا حسين ابن علي روحي فداك



رضا اسماعيلي :



وارث خون خدا امروز تيغ خشم ماست

انتقام عشق را بگذار با ما ذوالجناح



بر دوست همان روز كه با حنجره خون

گفتي تو بلي كرب و بلا در تو درخشيد



قيصر امين پور:



سري سرمست شور و بي قراري

چو مجنون در هواي ني سواري



پر از عشق نيستان سينه ي او

غم غربت غم ديرينه ي او



علي معلم :



روزي كه بر جام شفق مل كرد

خورشيدبر خشك چوب نيزه ها گل كرد خورشيد



بيگي حبيب آبادي :



هزار زخم به حيرت چو چشم وامانده

ست كه عشق بي سر و دست و كفن رها مانده



فاطمه راكعي :



بين به عرش ملايك سرشك مي بارند

بلند نام كسي را به عشق مي خوانند



ز خون اوست اگر خون عشق در رگ ماست

ز سعي اوست اگر شور عاشقي در ماست



سيد ضياء الدين شفيعي :



عشق مي فرمود: بايد رفت و مي رفتند و هيچ

بيمشان از تيرهاي تلخ و بي پروا نبود



خيمه ها از مرد خالي مي شد اما هم چنان

اهل بيت عاشقي از مردانگي تنها نبود



محمد خليل جمالي :



نيمروز روز عاشوراي عشق بود

بر پا هم چنان غوغاي عشق



ادبيات عاشورايي ، در ادبيات مقاومت تجلي يافت ؛ به گونه اي كه ادبيات مقاومت را نمي توان از ادبيات عاشورا تهي تصور كرد و با همه واژه هاي عاشورايي ، تركيباتي :عاشقانه ساخته شد انتقام عشق ، اهل بيت عشق ، عشق بي سر و دست و پا خون عشق و... از جمله ي اين تركيبات زيبا هستند و عشق و عاشقي و حديث عارفانه و عاشقانه كربلا به زيباترين شكل در ادبيات مقاومت تجلي يافت . اين مبحث را با اشعاري از شاعر بزرگ معاصر استاد محمدحسين شهريار پايان مي بخشيم :



دلم سر به هامون رها مي پسندد

سرم بالش از صخره ها مي پسندد



نهان خواهم از در خاك و خونين

كه چون گوهرم پر بها مي پسندد



چرا جفت بيگانگانش نباشم

كه از عاقلانم جدا مي پسندد



بلي مبتلاي بلا چون نباشم

كه او البلاء للولاء مي پسندد



نواي ني از نينوا خيزد

آري در اين نينوا ني نوا مي پسندد



سيرت آل علي با سرنوشت كربلاست

هر زمان از ما يكي صورت نما دارد حسين



ساز عشق است و به دل هر زخمه پيكان

زخمه اي گوش كن عالم پر از شور و نوا دارد حسين