سلام ايزد منان، سلام جبرائيل

سلام شاه شهيدان به مسلم بن عقيل



به آن نيابت عظماي سيدالشهدا

به آن جلال خدائي، به آن جمال جميل



شهيد عشق كه سر در مناي دوست نهاد

به پيش پاي خليل خدا چو اسماعيل



بر آستان درش آفتاب، سايه نشين

به بام بقعه ي او ماه آسمان، قنديل



زهي مقام كه فرش حريم حرمت او

شكنج طره حورست و بال ميكائيل



سلام بر تو! كه دارد زيارت حرمت

ثواب گفتن تسبيح و خواندن تهليل



هواي گلشن مهرت، نسيم پاك بهشت

شرار آتش قهرت، حجاره ي سجيل






تو بر حقي و مرام تو حق، امام تو حق

بآيه [1] آيه ي قرآن و مصحف و انجيل



ببين دنائت دنيا، كه از تو بيعت خواست

كسي كه پيش جلال تو بنده ييست ذليل!



محيط كوفه، ترا كوچكست و روح، بزرگ

از آن به بام شدي كشته اي سليل خليل!



فراز بام، سلام امام دادي و، داد

ميان لجه يي از خون جواب، شاه قتيل



به پاي دوست فگندي سر از بلندي بام

كه نقد جان بر جانان بود متاع قليل



شروع نهضت خونين، كربلا ز تو شد

به نطق زينب كبري به شام، شد تكميل