از آسمان، هلال محرم چو شد برون

رفت از دل زمين و زمان، طاقت و سكون



ماه نو آمد از شفق سرخ، آشكار

چون خنجر برهنه كه افتد ز طشت خون



با پيكر خميده عيان گشت در سپهر

شكل هلال، چون رقم حرف حا و نون



بر لوح چرخ با قلم نور، اين دو حرف

ما را به نام پاك حسينست رهنمون






يعني كه تا قيامت از آن ماجرا كه رفت

رمزي بود نوشته بر اين چرخ نيلگون



در كربلا چو شد علم شاه دين بلند

گرديد رايت ستم و كفر، سرنگون



فرياد از آن ستم كه به آل عبا رسيد

از شاميان ناكس و از كوفيان دون