شعارهاي عملياتي
فراز پاياني اين بخش را، به نقل چند نمونه از (شعارهاي عمليّاتي) اختصاص داده ايم. ايـن شـعـارهـا كـه در حـسّاس ترين مواقع بر زبان رزمندگان دلاور ميهن اسلامي جاري مي شـد، سـرشار از طراوت، مقاومت و شور شهادت و طبعاً كوتاه تر و پرمحتواتر از ساير شعارها است.
(ايـن شـعـارهـا و امثالشان را يكي از برادران بدون ترتيب و تقدّم و تأخّر، و با صداي بـلنـد مـي گـفـت و بـچـّه هـا در حـالي كه سلاح هايشان را در دست فشرده و رو به آسمان بـرداشته بودند، چندين مرتبه با رقّت قلب تكرار مي كردند، و با سوز و اشك و آه در آن لحـظـات رفـتن و پيوستن، به ائمّه (ع) توسّل مي جستند و از آنها براي كسب توفيق بيشتر در عمليّاتي كه پيش رو داشتند، مدد مي جستند. [1] .
به نمونه هايي از اين گونه شعارها توجّه كنيد:
لا حولَ وَ لا قوَّةَ اِلاّ بِاللّه
يا اللّه! يا اللّه! يا اللّه!
به حول و قوّه الهي
يا زهرا! يا زهرا! يا زهرا!
با ياد خدا و به ياد پهلوي شكسته زهرا به پيش!
يا فاطمةَ الزّهرا! ادركينا
نصرٌ مِن اللّه و فتحٌ قريب
يا حسين!
يا مهدي! ادركني
لا اله الاّ اللّه، محمّدْ رسول اللّه
يا اباالفضل العبّاس!
حسبناالله و نعم الوكيل
لبّيك يا حسين!
يا علي! يا علي! يا علي!
يا مهدي! يا مهدي! يا مهدي!
تمام مقصد ما: مكتب ما است.
خميني، رهبر ما است.
نداي هَلْ مِن ناصرِ حسيني
لبّيك يا خميني!
پيش به سوي حرم حسيني
لبّيك يا خميني
اين حمله، غوغا مي كنيم
راه نجف وامي كنيم
فرمانده آزاده! آماده ايم، آماده.
هيهات مِنَّا الذَّلَّه
هيهات مِنَّا الذّلّه.
قال رسول اللّه: نور عيني
قال رسول اللّه: نور عيني
حسينُ مِنّي انا مِن حسيني
حسين جا...ن! كربلا
حسين!حسين!
حسين جا...ن! كربلا
تمام لاله هاي پر پر ما
فداي مكتب و پيغمبر ما
واي اگر خميني، اذن جهادم دهد
ارتش دنيا نتواند كه جوابم دهد
حزب اللّه مي جنگد، مي ميرد
سازش نمي پذيرد
لبّيك اللّهم لبّيك، لبّيك لا شريكَ لكَ لبّيك
كجاييد اي شهيدان خدايي؟!
بلا جويان دشت كربلايي؟!
خدايا! عاشقم، عاشق ترم كن
سر و جانم فداي رهبرم كن
گلي گم كرده ام، مي جويم او را
به هر گل مي رسم مي بويم او را
اي از سفر برگشتگان!
كو شهيدانتان؟ كو شهيدانتان؟
كربلا! كربلا! ما داريم مي آييم
مي روم مادر! كه اينك كربلا مي خواندم
مرا عشق حسين، ديوانه كرده
تهي از خويش و از بيگانه كرده
نداشتيم توشه راه غريبي
توكّل بر خدا كرديم و، رفتيم
زايران! آماده باشيد
كربلا در انتظار است
بر مشامم مي رسد هر لحظه بوي كربلا
بر دلم ترسم بماند آرزوي كربلا
اي خدا! ما را، كربلايي كن
امّت ما را، نينوايي كن [2] .
پاورقي
[1] فرهنگ جبهه، شعارها و رجزها / 1، ص 281.
[2] فرهنگ جبهه، شعارها و رجزها / 1، ص 279 تا 295.