نـيـازي بـه تـوضـيـح نـدارد كه رسيدن به اين (تركيب حماسي) رويكردجدّي به مفاهيم ارزشي را مي طلبد.

چشمداشت ابوالقاسم حسينجاني از ياران همراه، شنيدني است:



مشربي بي ريا به من بدهيد

جرعه اي كربلا، به من بدهيد



جاده، در گِل نمي رود در پيش

ايّهاالنّاس! پا به من بدهيد



من به پاي شما، نمي افتم

دست هاي مرا به من بدهيد



هان شهيدان! نگاه من خشكيد

آبرويي، شما به من بدهيد [1] .