سيّد مهدي حسيني، به تصوير بديعي از (ايثار) در وجود سقّاي كربلادست يافته است:



عطش، در چشم هايش موج مي زد

دل دريا، برايش موج مي زد



ز سوز تشنگي، مي سوخت ساقي

و دريايي به پايش، موج مي زد [1] .