(اگـر كـسـي به خدا تكيه كند امّا از خود حركتي نشان ندهد، بي فايده است و اگر كسي حركت و قيام كند امّا به خدا تكيه نكند، باز هم به مقصد نمي رسد. قيام لِلّه و قيام بِاللّه و تـكـيـه بـه خـدا، عـامـل پـيـروزي و مـوفـّقـيـّت اسـت. مـن و شـمـا بـايـد كوشش كنيم اين عـامـل را در خـودمـان تـأمين و تقويت كنيم؛ آن وقت وحشت ها مي ريزد. ذهن ها روشن مي شود، دل هـا مـحـكـم مـي گـردد، و كمبودها و نداشتن ها به نظر انسان كوچك مي آيد. مؤ منين صدر اسلام و خود شما در دوران سخت جنگ هشت ساله، اين روند را آزموديد و نتيجه آن را ديديد... مـا بـايـد از هـمـان نـيـرويـي كـه در گذشته به ما كمك كرد، براي پيمودن آينده نيز مدد بـگـيـريـم؛ يـعـنـي به خدا اتّكال كنيم و وحدت و يكپارچگي بين اقشار مردم را حفظ كنيم. [1] .