مـبـارزات بـي امـان روحـانـيّت متعهّد و آزاده و ملّت متديّن و غيور ايران از پانزدهم خرداد ماه سـال 1342 تـا بـيـسـتـم بـهـمـن مـاه 1357 به رهبري امام خميني براي سرنگوني نظام سـتـمـشـاهي و استقرار حكومت عدل اسلامي، دستاوردهاي شگرفي را به همراه داشت كه با پـيـروزي انـقلاب، دامنه تأثيرات آن به ساير كشورهاي اسلامي نيز كشيده شد و نظر مـردم مسلمان و مستضعف جهان را به خود جلب كرد كه به انسجام گروه هاي مبارز مسلمان در رويـارويـي بـا حـكـومـت هـاي دسـت نـشـانـده و غـيـر مـردمـي، انـجـامـيـد و شـعـراي دول مـسـلمـان خـصوصاً ايران با الهام از اهداف الهي انقلاب، گرايش محسوسي به تبيين مفاهيم ارزشي عاشورا از خود نشان دادند، و آثار منظوم پس از انقلاب، نوعاً متأثّر از همين نگرش اصولي و بنيادي است. دامنه اين تأثيرپذيري ها به اندازه اي گسترده بود كه حـتـّي مردم كوچه و بازار نيز با ساختن شعارهاي كوبنده، بخشي از ادبيّات دوره انقلاب را به خود اختصاص دادند. اغلب اين شعارها، به صورت آهنگين و گاه مقفّي بر زبان مردم كوچه و بازار جاري مي شد در حضور توده هاي ميليوني مردم در صحنه نقش به سزايي داشت كه در جاي خود به آن خواهيم پرداخت.