پـس از كـسـايـي مـروزي (مـتـولّد 341 ه‍. ق) بايد از حكيم سنائي غزنوي شاعر عارف و پـرآوازه شـيـعـي سـده پنجم و ششم نام برد، كه به اين مهم همّت گماشته و ده ها بيت از (حـديـقـة الحـقـيقه و شريعة الطّريقه) خود را به سوگ سالار شهيدان (ع) اختصاص داده است:



پسر مرتضي، امير حسين

كه چنويي نبود، در كونين



اصل و فرعش، همه وفا و صفا

عفو و خشمش، همه سكون و رضا



حبَّذا كربلا و آن تعظيم

كز بهشت آورد به خلق، نسيم



و آن تنِ سر بريده در گل و خاك

و آن عزيزان به تيغ، دلها چاك



و آن چنان ظالمان بد كردار

كرده بر ظلم خويشتن، اصرار [1] .