بازگشت

فضايليان كيانند


از سـده پـنـجـم و شـشـم بـه تـدريـج، كـار مـناقبيان بالا گرفت و توانستند در برابر فـضـايـليـان قـد عـلَم كـنـنـد. فـضـايـليـان، گـروهـي از اهـل سـنـّت بـودنـد كـه شـغـل آنـان علاوه بر نقّالي و روايت كردن داستان هاي باستاني و شـاهـنـامـه خـوانـي، بـرشـمـردن فـضـايـل شيخين و شرح نقاط برجسته زندگينامه آنان بـود [1] . مـنـاقـبـيـان نـيـز بـراي رواج بـازار خـود، از نقل داستان هاي تاريخي سود مي جستند ولي كار عمده آنان منقبت خواني بود.


پاورقي

[1] ادبـيـّات نـمـايـشـي در ايـران، جـمشيد ملک پور، ج 1، ص 210 به دلالت آقاي فريدون اکبري شلدره اي در مقدمه ديوان فدائي مازندراني.