ايـرانـيـان نـيـز بـا تـأسـّي بـر اهالي بغداد، تدريجاً به برگزاري با شكوه مراسم عزاداري، خصوصاً در ايّام محرّم اهتمام ورزيدند و به مرور زمان امر مناقب خواني و مرثيه سرايي براي آل اللّه (ع) در گوشه گوشه ايران رواج يافت و گروهي از شيعيان كه مـطـالعـاتـي در زمـيـنـه شـعـر آيـيـنـي و تـاريـخ و حـديـث داشـتـنـد، بـه نـشـر مـعـارف آل اللّه و واگو كردن مناقب و مراثي آنان همّت گماردند و از اين روي به مناقبيان معروف شدند.