بازگشت

نوحه عزاداري روز اربعين سالار شهيدان حضرت امام حسين (عليرضا مهرپرور)






شد اربعين شاه دين

اي زمين كرببلا



زينب ز شام آمد غمين

اي زمين كرببلا



گويد بصد شور و نوا

اي زمين كرببلا



ديدي چه شد آل عبا

اي زمين كرببلا



من آمدم از شام غم

اي زمين كرببلا



با قامتي از غصه خم

اي زمين كرببلا



چه شد چه شد حسين من

اي زمين كرببلا



ضياء هر دو عين من

اي زمين كرببلا



(كو اكبرم كو اصغرم

اي زمين كرببلا) [1] .



(كو تشنه لب برادرم

اي زمين كرببلا)



كو قاسم و كو جعفرم

اي زمين كرببلا



كو لاله هاي پرپرم

اي زمين كرببلا



كو آن نگهبان حرم

اي زمين كرببلا



كو آن عزيز مادرم

اي زمين كرببلا



كو ساقي نخورده آب

اي زمين كرببلا



كو نور چشم بو تراب

اي زمين كرببلا



من با رقيّه رفته ام

اي زمين كرببلا



بي او غمين برگشته ام

اي زمين كرببلا



آمد امام الساجدين

اي زمين كرببلا



آشفته حال و دل غمين

اي زمين كرببلا



آمد سكينه خونجگر

اي زمين كرببلا



بر تربت پاك پدر

اي زمين كرببلا



گويد چه شد باباي من

اي زمين كرببلا



آن مونس غم هاي من

اي زمين كرببلا



آمد رباب خسته جان

اي زمين كرببلا



بالين اصغر بافغان

اي زمين كرببلا



خاك عزا كند به سر

اي زمين كرببلا



گويد همي پسر پسر

اي زمين كرببلا




پاورقي

[1] اشعار در پرانتز از اين حقير نمي‏باشد (مؤلف).