بازگشت

بهار خونين ( محمد قدسي اصفهاني)






امسال سوگواري شاه دين

شد همزمان به موسم فروردين



همراه با محرّم و عاشورا

نوروز هم رسيده ز راه امّا



باغ و بهار بوي عزا دارد

حال و هوايِ كربُبلا دارد



چون شب سياه پوش در و ديوار

چون ابر گريه جوش گل و گلزار



جاي سرود هلهله ها امسال

شهر از نواي مرثيه مالامال



شهري پر از نواي عزاداريست

درقلب هاچوعلقمه خون جاريست



از آسمان نواي عطش خيزد

باران اشك غم ز هوا ريزد



آشفته خاك، مرثيه مي خواند

افلاك نيز تعزيه مي خواند



در گوشه گوشه بزم عزا برپاست

از ياحسين شهر پراز غوغاست



اي عيد باستاني نوروزي

دانم كه در عزاي كه مي سوزي



دانم تو نيز خون به جگر داري

از ماتم حسين خبر داري



اي مؤمني كه دم زني از اسلام

حرمت نگاه دار از اين ايّام



بي حرمتي مكن كه خطا باشد

اين كار را خدا نه رضا باشد



اكنون كه خون جگر، شه مردان است

امام الائمه(ع) زار و پريشان است



گر ديد و بازديد كني اكنون

قلب امام عصر(عج) شود محزون



اين ديد و بازديد زند خنجر

بر قلب مرتضي دل پيغمبر



همناله با نواي پيمبر باش

مرهم به زخم سينه حيدر باش



ديگر چه جاي هلهله و شاديست

شادي مكن كه شيوه الحاديست



پيراهن سياه بپوش امسال

يك دم مشو ز ناله خموش امسال



همراه روضه خواني مداحان

اشكي بريز و ناله مكن پنهان



همراه دسته هاي عزاداري

بر سر بزن اگر كه غمي داري



خاك عزا به صورت و بر سر بريز

فرياد يا حسين بزن يكريز



با ذكر يا ربي به حسينيّه

بيتوته كن شبي به حسينيّه



شمعي به نذر فاطمه روشن كن

روزي هزار مرتبه شيون كن



«قدسي» بياد كرببلا امشب

بگشوده لب به زمزمه يارب