اتمام حجتها در برابر دشمن با دليلهاي محكم ذكر مي شد تا محكوميت آنان ثابت شود. اگر مي گفتند: تسليم شو تا از تشنگي راحت شوي، حضرت اين پاسخ را داشت كه آمدن من بخاطر نامه هاي شما است و اكنون كه از سخن خود بازگشته ايد بسوي ديگري مي روم.

امام حسين عليه السلام به برير فرمود: با اين لشكر صحبت كن، شايد دلشان براي كودكان تشنه آل محمد منقلب شود.

برير مقابل لشكر عمر سعد ايستاد و فرياد زد: اي قوم، از خدا بترسيد كه يادگار پيامبر و اهل و عيالش را تشنه در محاصره خود نگاه داشته ايد! بيائيد و هر چه داريد به پاي اينان بريزيد!؟ شما مي خواهيد با عترت محمد چه كنيد؟

از تشنگي

سفينه آل رسول را

از خاك و خون

به لُجّه طوفان

فكنده ايد؟


آنان پاسخي جز اين نداشتند كه ما از ابن زياد دستور مي گيريم و او هر چه دستور دهد انجام خواهيم داد.

برير گفت: آيا نمي گذاريد به جاي خود بازگردند؟ آيا به همين زودي نامه هايتان را فراموش كرديد؟ شما كه حسين را از راه دور دعوت كرديد، مي خواهيد او را بكشيد؟ بايد همه وجودتان را به پاي اينان بريزيد. آيا اينك كه پيش شما آمده اند مي خواهيد آنان را به ابن زياد تسليم كنيد؟ بعد از محمد با آل او چه بد رفتاري كرديد! خداوند شما را در روز قيامت تشنه نگاه دارد.