بازگشت

من حسينم... منع آب از مثل من!؟


اتمام حجت امام حسين عليه السلام دو نتيجه بزرگ داشت: نشان دادن حجت خود و اثبات بي منطق بودن دشمن. حضرت از يك سو با معرفي كامل خود به آنان ثابت كرد كه اين جنايت را در حق چه كسي روا مي دارند؛ و از سوي ديگر با پرسش درباره اينكه براي قتل من چه دليلي داريد و پاسخي كه آنان دادند، ثابت كرد كه هيچ عذري براي اين كار ندارند.

اين در حالي بود كه عمر سعد از نظر آب بر امام حسين عليه السلام بسيار سخت گرفته بود. امام حسين عليه السلام مقابل لشكر عمر سعد به شمشير تكيه داد و با صداي بلند - با شمردن مناقبش - خود را براي لشكر معرفي كرد و از آنان اقرار گرفت.

بعد از اين اقرارها حضرت فرمود: به چه بهانه اي مرا مي كشيد؟ جواب دادند: ما تمام اين مطالب را مي دانيم، ولي تو را رها نمي كنيم تا از عطش مرگ را بچشي!

اين اتمام حجت كه به تشنگي زنان و كودكان مربوط مي شد باعث انقلاب حال آنان شد. بعد از خطبه حضرت و جواب مردم، صداي اهل خيام به گريه بلند شد تا حدي كه امام حسين عليه السلام برادر و پسرش را به خيمه ها فرستاد تا آنان را آرام كنند.



داني كه چرا فرات گل آلوده رود

از بس كه شنيده ست العطش طفل حسين