بس كه دل داشت آرزوي حسين

عشق، ما را كشيد سوي حسين



هر كجا بود لاله اي خونين

ياد آوردم از گلوي حسين



داشت در كربلا به وجه حسن

جلوه ها آفتاب روي حسين



جبهه سودم به تربت عباس

رو نهادم به خاك كوي حسين



سر نهادم بر آستان حبيب

كاوست مرآت خلق و خوي حسين



من نه تنها دلم به اوست اسير

بسته دلها به تار موي حسين



صبح محشر دل از دريچه ي خاك

سر برآرد به جستجوي حسين