بازگشت

در رثاء سيدالشهداء


منتخبي از ترجيح بند مفصلي است كه در 12 بند تشكيل و در رثاء حسين بن علي (ع) و اعوان و انصار دلير و از جان گذشته ي آن بزرگوار در سال 1287 خورشيدي سروده شده است.



اي فلك آل علي را از وطن آواره كردي

زآن سپس در كربلاشان بردي و بيچاره كردي



تاختي از وادي ايمن غزالان حرم را

پس اسير پنجه ي گرگان آدمخواره كردي



چشم پاك شير مردان را نمودي پاره پاره

هم دل شير خدا را زين مصيبت پاره كردي



گوشوار عرش رحمن را بريدي سر، پس آنگه

دخترانش را ز كين بي گوشوار و ياره كردي



جبهه ي فرزند زهرا را از سنگ كين شكستي

تو مگر اي آسمان! دل را ز سنگ خاره كردي



تا كني خورشيد عصمت را به ابر كينه پنهان

دشت را از اعداي دين پر ثابت و سياره كردي



جورها كردي از اول در حق پاكان وليكن

در حق آل پيمبر جور را يكباره كردي



كودكي ديدي صغير اندر ميان گاهواره

چون نكردي شرم و از كين قصد آن گهواره كردي



چاره مي جستند در خاموشي آن طفل گريان

خود تو در يك لحظه از پيكان تيرش چاره كردي



سوختي از آتش كين خانه ي آل علي را

وايستادي بر سر آن آتش و نظاره كردي



خانمان آل زهرا رفت بر باد از جفايت

آوخ از بيداد و داد از جور و فرياد از جفايت



آسمانا جز به كين آل پيغمبر نگشتي

تا نكشتي آل زهرا را از اين ره برنگشتي



چون فكندي آتش كين در حريم آل ياسين

زآه آتش بارشان چون شد كه خاكستر نگشتي



چون بديدي مسلم اندر كوفه بي يار است و ياور

از چه رو او را در آن بي ياوري ياور نگشتي



چون دو طفل مسلم اندر كوفه گم كردند ره را

از چه آن گمگشتگان را جانبي رهبر نگشتي



چون به زندان عبيدالله فتادند آن دو كودك

ار چه رو غمخوار آن دو كودك مضطر نگشتي






چون تن آن كودكان از تيغ حارث گشت بي سر

از چه رو بي تن نگشتي از چه رو بي سر نگشتي



چون شدند آن كودكان از فرقت مادر گدازان

از چه رو برگرد آن طفلان بي مادر نگشتي



چون حسين بن علي با لشكر كين شد مقابل

از چه پشتيبان آن سلطان بي لشكر نگشتي



چون دچار موج غم شد كشتي آل محمد (ص)

از چه رو اي زورق بيداد بي لنگر نگشتي



خانمان آل زهرا رفت بر باد از جفايت

آوخ از بيداد و داد از جور و فرياد از جفايت