صفائي دومين فرزند يغما در سال 1235 ه. متولد شد. پدرش يغما، وي را به نام و تخلص حاج ملا احمد نراقي كه تخلص «صفائي» داشت، ناميد. وي جندق را بدور از جنجال مأمن و مسكن خود اختيار كرد. اغلب اشعار صفائي، كه روحي مذهبي داشت، در مراثي اهل البيت (ع) است. مجموعه اي از مراثي وي، در حدود 128 بند- كه به اقتفاي محتشم كاشاني سروده در سال 1315 هجري در تهران چاپ شده است. شاعر در ساختن «ماده تاريخ» نيز مهارت داشت. صفائي در سال 1314 ه. ق. در قريه ي جندق وفات يافت.