ابن يمين از قصيده سرايان و شاعران مداح قرن هفتم و هشتم هجري است. ولادت شاعر در سال 685 هجري در فريومد از قراي جوين اتفاق افتاد. ابن يمين مدتي در خدمات ديواني بود و ملوك الطوايف ايران را كه بعد از سلطان ابوسعيد بهادرخان در مشرق ايران حكومت داشتند مدح مي گفت تا به سال 769 ه. در زادگاه خود فريومد بدرود حيات گفت.

هنر ابن يمين در سرودن قطعات اخلاقي و اجتماعي سودمند است كه شهرت بسيار دارد، چنان كه بعد از انوري، از ديگر شاعران قطعه سرا استادي بيشتري نشان داد.

ابن يمين را شيعه و هوادار اهل البيت (ع) دانسته اند. اينك قصيده اي كوتاه از وي در توسل به ذيل عنايت حضرت رسول (ص) و ائمه طاهرين (ع) نقل مي شود.