قال له رجل بنيت دارا احب ان تدخلها و تدعو الله، فدخلها فنظر اليها، ثم قال: عليه السلام: اخربت دارك، و عمرت دار غيرك، عزك من في الارض، و مقتك من في السمآء [1] .

(مردي خانه اي ساخت و به حضرت عرضه داشت: دوست دارم شما براي تبرك قدم به خانه گذاشته نام خدا را ببريد و دعا كنيد، حضرت داخل خانه شد و فرمود:) خانه ي آخرت خويش را تباه، اما سراي! (دنياي) ديگران را آباد كردي، اهل زمين عزيزت شمارند، ولي اهل آسمان ها دشمنت دارند.