سئل عن الجهاد سنة او فريضة فقال عليه السلام: الجهاد علي اربعة اوجه: فجهادان فرض، و جهاد سنة لا يقام الا مع فرض، و جهاد سنة.

فاما احد الفرضين فجهاد الرجل نفسه عن معاصي الله، و هو من اعظم الجهاد، و مجاهدة الذين يلونكم من الكفار فرض.

و اما الجهاد الذي هو سنة لا يقام الا مع فرض، فأن مجاهدة العدو فرض علي جميع الامة، لو تركوا الجهاد لاتاهم العذاب، و هذا هو من عذاب الامة، و هو سنة علي الامام. وحده ان يأتي العدو مع الامة فيجاهدهم.

و اما الجهاد الذي هو سنة فكل سنة اقامها الرجل، و جاهد في اقامتها و بلوغها و احيائها، فالعمل و السعي فيها من افضل الاعمال لانها احيآء سنة.

و قد قال رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم: «من سن سنة حسنة فله اجرها و اجر من عمل بها الي يوم القيامة من غير ان ينقص من اجورهم شيئا» [1] .

از حضرتش سؤال شد كه جهاد واجب است، يا مستحب؟

امام عليه السلام در پاسخ فرمودند: جهاد چهار صورت دارد، دو صورت آن لازم و واجب است، سوم، جهاد لازمي است كه بدون امام انجام نپذيرد، و چهارم، جهاد مستحب است.

اما دو جهاد واجب آن است كه فردي با نفس خود در كناره گيري از نافرماني خداوند جهاد نمايد و آن بزرگ ترين جهاد است، و جهاد با آن كفاري كه هم مرز با شمايند.

3. اما جهادي كه لازم است و جز با امام انجام نشود، جهاد با دشمن است كه اين جهاد بر همه ي امت لازم است و اگر اين جهاد را ترك كنند، عذاب امت را فراگيرد و اين نوع جهاد بر امام لازم است، و نحوه ي آن اين است كه امام عليه السلام همراه امت براي دشمن لشكركشي كند و با آنها جهاد نمايد.

4. اما جهادي كه مستحب است، مبارزه براي برپايي هر مستحبي كه از بين رفته است، در نتيجه انسان مسلمان، سنتي را احيا مي كند و در راه برپايي و زنده كردن و اجراي آن جهاد مي نمايد.

كه جهاد در اين جهت، از بهترين اعمال است، زيرا سنتي را احيا نموده است رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: هر كه سنت و روش خوبي را برقرار كند، ثواب آن و ثواب هر كس را كه تا قيامت به آن عمل نمايد خواهد برد، بي آن كه از ثواب او چيزي كاسته شود.