و قال اللهم لا تستدرجني بالاحسان، و لا تؤدبني بالبلاء [1] .

خداوندا! با احسان فراوانت، توفيق حضور در پيشگاهت را از من سلب مگردان و با بلايا، مرا تأديب مكن.

[1] الدرة الباهرة من الاصداف الطاهرة: ص 24.