و قال من كفل لنا يتيما قطعته عنا محنتنا [1] باستتارنا فواساه من علومنا التي سقطت اليه حتي ارشده و هداه، قال الله عزوجل له: يا ايها العبد الكريم المواسي اني اولي بهذا الكرم اجعلوا له يا ملائكتي في الجنان بعدد كل حرف علمه الف الف قصر، و ضموا اليها ما يليق بها من سائر النعم [2] .

هر كس متكفل يتيمي از ياران ما گردد (كه به واسطه ي عدم دسترسي به ما، از ما منقطع شده است) و با او همراهي كند و با علوم ما كه به او رسيده است، او را ارشاد و هدايت كند، خداوند عزوجل به او مي فرمايد: اي بنده ي باكرامت و مهربان! بر من اين كرامت (هدايت) اولي است، و خطاب به فرشتگان مي فرمايد: در بهشت براي او به تعداد هر حرفي كه تعليم داده است يك ميليون قصر بسازيد و هر نعمتي كه در شأن او باشد نيز به او ببخشيد.