(هنگامي كه حجر بن عدي و اصحابش به شهادت رسيدند، معاويه به حضرت عرض كرد: آيا شنيدي كه ما نسبت به حجر و يارانش و شيعيان پدرت چه كرديم؟ حضرت عليه السلام فرمودند: خير، معاويه گفت، ما آنان را كشتيم و كفن نموديم و بر آنان نماز گذارديم. امام عليه السلام خنديد و آن گاه فرمود:)

اي معاويه! دشمنان تو روز قيامت همين ها هستند، به خدا سوگند! اگر ما بر اصحاب تو دست يابيم نه آنها را كفن مي كنيم و نه بر جنازه ي آنان نماز مي گذاريم.

شنيده ام به پدرم و بني هاشم ناسزا مي گويي و عيب جويي مي كني. سوگند به خدا از كمان غير خود، تير رها مي كني و بي هدف نشانه گيري مي كني، اين عداوت را از نزديكان خود گرفته اي و از مردي (عمرو بن عاص) اطاعت مي كني كه نه از اول ايماني داشته و نه نفاقش تازگي دارد.

او به نفع تو نظر نمي دهد، تو به فكر خود باش و يا اگر از خود فكر نداري، حكومت را رها كن.