حضرت در برابر لشكر ايستاد و حمد و ثناي الهي را همان گونه كه سزاوار اوست به جاي آورد و فرمود: اي مردم كوفه! شما دوستاني بزرگوار و از هر كسي به ما نزديك تر هستيد. در خاموش كردن آتش فتنه اي كه بين شما بپا شده تلاش كنيد و آنچه بر شما سخت شده آسان نماييد. آگاه باشيد كه همانا چهره ي ناملايم جنگ، مرگ سريع است و آزمندي و حرصش زشت است. قهرمان ميدان نبرد كسي است كه آماده ي پيكار باشد و ساز و برگ جنگي آماده سازد و قبل از نبرد، از زخم شمشير نهراسد. و هر كس قبل از فرارسيدن وقت و فرصت مناسب و درك و بينش قدرت خود، به ميدان شتابد، او به جبهه ي خود نفعي نرساند و خود را به هلاكت افكنده است. از خداوند مي خواهيم كه با قوت و قدرت خويش، شما را با پيروزي بازگرداند.