امام از روز نخست از مدينه با شعار امر به معروف و نهي از منكر حركت كرد، معني اين سخن آنست كه اگر از من بيعت هم نمي خواستند باز قيام را لازم مي دانستم.

و همواره مي خروشيد و مي فرمود:

«اي مردم پيامبر خدا فرمود: هر انساني عنصر خودكامه و زورگوئي را بنگرد، كه حرام خدا را حلال و پيمانهاي او را گسسته و با روش و سنت پيامبرش مخالفت ورزيده، و در ميان مردم راه گناه و تجاوز و بيدادگري را در پيش گرفته است، امّا باز هم در برابر چنين مستبد پليدي با گفتار و عمل مخالفت نورزد، بر خداوند است كه چنين كسي را از همان راهي كه ستمكاران را وارد دوزخ مي كند او را نيز وارد آتش سازد».

و در كلامي ديگر فرمود:

«هان، آيا نمي نگريد كه نه به حق و عدالت عمل مي شود و نه از بيداد و باطل روي مي گردانند، شايسته است كه در چنين محيط ننگبار و جامعه نگون ساري، انسان با ايمان و فضيلت خواه و حق پو به فداكاري و جانبازي در راه حق و عدالت و احياء ارزشهاي والاي انساني و الهي بپا خيزد، و به ديدار پروردگارش شور و شوق نشان دهد، من در چنين شرائطي مرگ را جز نيك بختي و زندگي با خودكامگان و بيدادگران را چيزي جز رنج و نكبت نمي دانم».