اولين عاملي كه مي توان به عنوان علت قيام آن حضرت برشمرد مخالفت با بيعت يزيد بود، پس از مرگ معاويه در نيمه رجب سال 60 هجري يزيد به خلافت رسيد، او نامه اي به حاكم مدينه نوشت و از او خواست كه براي خلافت از افرادي كه در زمان پدرش از بيعت خودداري كرده بودند بيعت بگيرد، كه مهمترين آنان امام حسين عليه السلام بود.

امام كه مي دانست بيعت با او به معناي تأييد كارهاي او مي باشد از بيعت امتناع نمود، و هنگامي كه حاكم مدينه براي انجام آن فشار آورد، آن حضرت در 28 رجب با خانواده و گروهي از بني هاشم، مدينه را بسوي مكه ترك گفت و در سوم شعبان وارد اين شهر شد.

علت انتخاب مكه آن بود كه آنجا حرم امن الهي تلقي مي شد، و همچنين موسم مكه نزديك بود كه ايشان مي توانست پيامش را به همه مردم ابلاغ كند.