419. كتاب الدعاء - به نقل از ابو مجلز -: امام حسين عليه السلام ديد كه مردي بر چارپايي سوار شد و گفت: «منزّه است خدايي كه اين را براي ما رام كرد؛ وگرنه، ما را ياراي آن نبود».

پس به او فرمود: «آيا به اين، فرمان يافته اي؟».

مرد گفت: پس چه بگويم؟

فرمود: «بگو: ستايش، خدايي راست كه مرا به اسلام، ره نمود و با [فرستادن] محمّدصلي الله عليه وآله بر من، منّت نهاد و مرا در ميان بهترين امّتي كه براي مردم، بيرون كشيده شده است، قرار داد. اين، نعمت است».

سپس ادامه داد: «ابتدا اين را [كه گفتم] مي گويي، چون خداي مي فرمايد: «سپس، چون بر آن قرار گرفتيد، نعمتِ پروردگارتان را ياد مي كنيد و [در پيِ آن] مي گوييد: منزّه است خدايي كه اين را براي ما رام كرد؛ وگرنه، ما را يارايِ آن نبود»».