413. الدعوات: تسبيح امام حسين عليه السلام در روز پنجم [از هر ماه] ، چنين بود: «منزّه است خداي بلند مرتبه والا. منزّه است خداي بزرگ و بزرگ تر. منزّه است كسي كه چنين است و جز او، اين چنين نيست و كسي تواناييِ او را ندارد. منزّه است كسي كه آغازش دانشي وصف ناشدني است و پايانش دانشي پايان ناپذير. منزّه است كسي كه با خدايي اش، بر مردمان، برتري يافته است؛ نه چشمي او را درمي يابد و نه خِردي او را شبيه سازي مي كند و نه خيالي او را به تصوير مي كشد و نه زباني او را به نهايت وصفي كه دارد، توصيف مي كند. منزّه است كسي كه برتر از [جاگرفتن در] فضاست. منزّه است كسي كه مرگ را بر بندگان، مقدّر كرد. منزّه است فرمان روايِ مقتدر. منزّه است فرمان روايِ بسيار پاك. منزّه است ماندگارِ جاويد».