391. الإقبال - از امام حسين عليه السلام (در دعاي عرفه منسوب به ايشان) -: اي آن كه به دوستان خود، شيرينيِ اُنس را چشانْد تا اين كه در پيشگاهش به ابراز محبّت ايستادند، و اي آن كه جامه هيبت خويش را به اوليايش پوشاند تا اين كه در پيشگاه او به استغفار ايستادند! تو پيش از ذاكران، آنان را ياد مي كني و پيش از روي آوردن پرستشگران، احسان را آغاز مي كني و پيش از درخواستِ درخواست كنندگان، به آنان عطا مي كني. تويي كه به ما مي بخشي و سپس، همان را به عنوان قرض از ما مي خواهي.