351. مكارم الأخلاق - از امام حسين عليه السلام -: [براي نماز حاجت،] چهار ركعت نماز با قنوت و اركان نيكو مي خواني و در ركعت اوّل، يك مرتبه حمد و هفت مرتبه «حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ؛ خدا ما را بس است و بهترين وكيل است» و در ركعت دوم، يك مرتبه حمد و هفت مرتبه گفته خداي متعال را مي گويي كه: «مَا شَآءَ اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ إِن تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنكَ مَالًا وَ وَلَدًا؛ آنچه خدا بخواهد، نيرويي جز به خدا نيست، اگر مي بيني كه دارايي و فرزند من، كمتر از توست».

در ركعت سوم، يك مرتبه حمد و هفت مرتبه گفته خداوند [را مي گويي كه] : «لَّآ إِلَهَ إِلَّآ أَنتَ سُبْحَنَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّلِمِينَ؛ جز تو خدايي نيست. منزّهي تو. من از ستمكاران بودم».

و در ركعت چهارم، يك مرتبه حمد و هفت مرتبه [گفته خداوند را مي گويي كه:] «أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَي اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرُ بِالْعِبَادِ؛ كارم را به خدا مي سپارم. بي گمان، خداوند به بندگان بيناست».

سپس، حاجت خود را درخواست مي كني.