299. الملهوف: عمرو بن قرظه انصاري، بيرون آمد و از امام حسين عليه السلام اجازه خواست. امام عليه السلام اجازه داد. عمرو، مانند مشتاقان به پاداش [الهي] جنگيد و در خدمت گزاري فرمان رواي آسمان، بسي كوشيد تا آن كه گروه فراواني از گروه ابن زياد را كُشت و ميان استواري و جهاد، جمع كرد، و تيري به سوي امام حسين عليه السلام نمي آمد، جز آن كه با دستش از امام عليه السلام در برابر آن، محافظت مي كرد

و شمشيرها را هم با خون خود [و زخمي شدن] دفع مي كرد.

به امام حسين عليه السلام آسيبي نرسيد تا آن كه زخم ها، عمرو را از پاي درآوردند. [آن گاه] به امام حسين عليه السلام رو كرد و گفت: اي فرزند پيامبر خدا! آيا وفا كردم؟

امام عليه السلام فرمود: «آري. تو زودتر به بهشت مي روي. از جانب من به پيامبر خدا سلام برسان و به او بگو كه من، در پيِ تو مي آيم».

سپس، جنگيد تا به شهادت رسيد. خداوند، از او خُشنود باد!