286. الملهوف - از امام حسين عليه السلام (در سخنش در روز عاشورا با ياران عمر بن سعد) -: هان! به خدا سوگند كه پس از آن، جز به مقدار سواريِ اسبي نخواهيد زيست تا آن كه آسياب بچرخد و قلّابتان بلرزد. [1] عهدي است كه پدرم، از جدّش براي من نقل كرده است: «شما با شريكاني كه قائليد، كارتان را هماهنگ و عزمتان را جزم كنيد و بي آن كه پرده پوشي كنيد، كار مرا يكسره كنيد و مهلتم ندهيد». «من بر خداوند، پروردگار من و شما توكّل كردم. هيچ جنبنده اي نيست، مگر آن كه زمام اختيارش به دست اوست. بي گمان، پروردگار من، بر صراط مستقيم است».

287. تاريخ الطبري - به نقل از حميد بن مسلم، از امام حسين عليه السلام (در روز عاشورا و به گاه جنگ و حمله بر دشمن) -: آيا به قتل من، تحريك مي كنيد؟ هان! به خدا

سوگند، ديگر پس از من، نمي توانيد بنده اي از بندگان خدا را بكُشيد. خدا به خاطر كُشتن من، بر شما خشم گرفته است.

به خدا سوگند، من اميد مي بَرَم كه خدا با خوار كردن شما، مرا گرامي بدارد و سپس، انتقام مرا از شما از جايي كه نمي دانيد، بگيرد. هان! به خدا سوگند، اگر مرا بكُشيد، خداوند، ميان شما درگيري مي اندازد و خون هايتان را مي ريزد و سپس برايتان، جز به اين رضايت نمي دهد كه عذاب دردناكِ شما را دو چندان كند.