164. كفاية الأثر - به نقل از عبد اللَّه بن سعد، از امام حسين عليه السلام -: پيامبر خدا فرمود: «جبرئيل عليه السلام به من خبر داد كه چون خداي، نام محمّد را بر پايه عرش نگاشت، گفتم: اي پروردگارِ اين نام نوشته شده بر سراپرده عرش! عزيزترين خلقت را به من نشان ده.

پس خداوند، دوازده مثال، همچون بدن هاي بي جان، ميان آسمان و زمين به او نشان داد.

پس جبرئيل عليه السلام گفت: پروردگارا! به حقّ ايشان بر تو، به من بگو اينان كه هستند؟

خداوند فرمود: اين، نور علي بن ابي طالب است و اين، نور حسن و حسين است و اين، نور علي بن الحسين است و اين، نور محمّد بن علي است و اين، نور جعفر بن محمّد است و اين، نور موسي بن جعفر است و اين، نور علي بن موسي است و اين، نور محمّد بن علي است و اين، نور علي بن محمّد است و اين، نور حسن بن علي است و اين، نور حجّت قائمِ منتظر است».

پيامبر خدا فرمود: «هيچ كس با اين گروه به خدا تقرّب نجست، جز آن كه خداي متعال، او را از آتش رهايي بخشيد».