116. نزهة الناظر: منذر بن جارود، از كنار امام حسين عليه السلام گذشت و به ايشان گفت: خدا مرا فدايت كند، اي فرزند پيامبر خدا! در چه حالي هستي؟

امام عليه السلام فرمود: «در حالي هستيم كه عرب بر عجم مي بالد كه محمّد صلي الله عليه وآله از آنهاست و عجم هم، بدان گردن نهاده است و قريش، فضيلت ما را مي فهمد و به روي خود نمي آورد. و از ديگر گرفتاري هاي اين امّت، آن است كه اگر آنان را فرا بخوانيم، اجابتمان نمي كنند و اگر آنها را وا گذاريم، به وسيله غير ما هدايت نمي يابند».

117. الفتوح - از امام حسين عليه السلام (در پاسخش به مروان، وقتي كه او را به بيعت با يزيد فرمان داد) -: إنّا للَّه وإنّا إليه راجعون (ما از آنِ خداييم و به او باز مي گرديم)! حال كه امّت به فرمان روايي چون يزيد گرفتار آمده است، بايد فاتحه اسلام را خواند.

118. الملهوف: امام حسين عليه السلام، در پاسخش به مروان هنگامي كه او را به بيعت با يزيد فرمان داد و گفت: آن، براي دين و دنياي تو بهتر است، فرمود: «إنّا للَّه وإنّا إليه راجعون! حال كه امّت بر فرمان روايي چون يزيد گرفتار آمده است، بايد فاتحه اسلام را خواند. شنيدم كه جدّم پيامبر خدا مي فرمود: خلافت بر خاندان ابوسفيان، حرام است».

[در اين جا] سخن، ميان او و مروان بالا گرفت تا اين كه مروان، خشمگينانه باز گشت.