106. تاريخ الطبري - به نقل از محمّد بن بشر هَمْداني -: [امام حسين عليه السلام] نامه اي [به كوفيان] نوشت و آن را توسّط هاني بن هاني سبيعي و سعيد بن عبد اللَّه حنفي

- كه آخرين فرستادگان [كوفيان] بودند - فرستاد:

«به نام خداوند بخشنده مهربان. از حسين بن علي، به توده مؤمنان و مسلمانان. امّا بعد، هاني و سعيد، نامه هايتان را برايم آوردند و آخرين فرستادگان شما، نزد من بودند و همه آنچه را گفتيد و ياد كرديد، فهميدم و سخن همه شما اين است: ما پيشوايي نداريم، به سوي ما بيا؛ شايد خدا به وسيله شما، ما را بر هدايت و حق، گِرد آورد.

برادرم و پسرعمويم و فرد مورد اعتماد از خانواده ام را به سوي شما روانه كردم و به او فرمان دادم كه حال و كار و نظر شما را برايم بنويسد. اگر به من نوشت كه رأي توده و بزرگان و عقلايتان، مانند همان است كه فرستادگان شما برايم آورده اند و در نامه هايتان خوانده ام، به زودي بر شما درمي آيم، إن شاء اللَّه! به جانم سوگند، پيشوايي نيست، مگر عامل به قرآن و پيش گيرنده [راه] عدالت و گردن نهنده به حق و وقف كننده خود در راه خدا. والسلام!».