13. مقتل الحسين عليه السلام، خوارزمي - به نقل از عبد اللَّه بن حسن -: هنگامي كه عمر بن سعد، يارانش را براي جنگ با امام حسين عليه السلام آماده كرد و آنها را در جايگاه خود، مرتّب كرد و پرچم ها را در جاهاي خود نهاد، امام حسين عليه السلام نيز يارانش را در جناح راست و چپ، مرتّب كرد و آنان، امام حسين عليه السلام را از هر سو، مانند حلقه اي در ميان گرفتند. در اين هنگام، امام حسين عليه السلام از جمع يارانش بيرون آمد و نزديك سپاه عمر سعد آمد و از آنان خواست كه ساكت شوند؛ امّا آنان نپذيرفتند.

امام عليه السلام به آنها فرمود: «واي بر شما! چه زياني مي كنيد اگر ساكت شويد و به سخن من، گوش بسپاريد، در حالي كه من، فقط شما را به راه هدايت، فرا مي خوانم؟ هر كس مرا فرمان بَرَد، از ره يافتگان است و هر كس نافرماني كند، از هلاك شدگان، و همه شما از فرمان من، سرپيچي مي كنيد و به گفته ام گوش نمي دهيد؛ زيرا عطاياي شما را از حرام پرداخته اند [1] و درونتان، از حرام، پُر شده است و از اين رو، خداوند، بر دل هايتان مُهر زده است».

ر.ك: دانش نامه عقايد اسلامي: ج2 (بخش هفتم: موانع شناخت).