واژه «حكمت»، بيست بار در قرآن كريم آمده است و خداوند متعال، در اين كتاب آسماني، 91 بار، خود را با صفت «حكيم»، ستوده است. [1] .

تأمّل در موارد كاربرد اين واژه در متون اسلامي، نشان مي دهد كه حكمت، از نگاه قرآن و حديث، عبارت است از: مقدّماتِ محكم و استوار علمي، عملي و روحي براي نيل به مقصد والاي انسانيت. آنچه احاديث اسلامي در تفسير «حكمت» آورده اند، در واقع، مصداقي از مصاديق اين تعريف كلّي است.