يكي از برجسته ترين ويژگي هاي اهل بيت پيامبر خدا، اين است كه آنان، وارث علم و حكمتِ پيامبر خاتم، بلكه همه انبياي الهي هستند [1] و بدين سان، آنان، مظهر و مَجلاي حكمت الهي و سرآمدِ حكيمان اند. امام علي عليه السلام درباره اين ويژگي اهل بيت عليهم السلام مي فرمايد:

ألا إنَّ العِلمَ الّذي هَبَطَ بِهِ آدمُ وجَميعُ ما فُضِّلَت بِهِ النَّبيّونَ إلي خاتَمِ النَّبيّينَ في عِترَةِ النَّبيّينَ والمُرسَلينَ، فَأينَ يُتاهُ بِكُم وأينَ تَذهَبونَ؟! [2] .

آگاه باشيد علمي كه آدم عليه السلام آن را فرود آورد و هر آنچه پيامبران تا خاتم پيامبران، بدان ترجيح داده شده اند، در خاندان خاتم پيامبران و رسولان، محمّد صلي الله عليه وآله است. پس به كدام كژ راهه مي دويد و به كدام سو مي رويد؟!

و امام صادق عليه السلام در اين باره مي فرمايد:

نَحنُ شَجَرَةُ النُّبوّةِ، وَبَيتُ الرَّحمَةِ، و مَفاتيحُ الحِكمَةِ، وَمَعدِنُ العِلمِ. [3] .

ما درخت نبوّت، خانه رحمت، كليدهاي حكمت و كانِ دانش هستيم.

در زيارت جامعه - كه از امام هادي عليه السلام نقل شده و همه امامان با آن، زيارت مي شوند - آمده است:

السَّلامُ عَلي مَحالِّ مَعرِفَةِ اللَّه، و مَساكِنِ بَرَكَةِ اللَّه، و مَعادِنِ حِكمَةِ اللَّه. [4] .

درود خدا بر جايگاه هاي شناخت الهي، جايْباش هاي بركت خداوندي و كان هاي حكمت پروردگار!

امّا افسوس كه فضاي سياسي جامعه اسلامي پس از پيامبر خدا اجازه نداد كه مردم، از سرچشمه حكمت اهل بيت عليهم السلام آن گونه كه شايسته است، بهره مند شوند. بدين جهت، ميراث علمي بيشتر آنان، اندك است.